PARAFIALNE PORADNIE RODZINNE

 

Parafialna Poradnia Rodzinna winna istnieć przy każdej parafii (por. DDR 38, PŻMR 42,45,65). W szczególnych przypadkach, za zgodą biskupa diecezjalnego, poradnia może istnieć przy kilku parafiach, czy na terenie dekanatu. Wskazanym jest, aby poradnia była zorganizowana przy sanktuariach, gdzie liczniej uczęszczają pielgrzymi. Funkcjonowanie poradni, wynagrodzenie doradców spoczywa na proboszczu parafii, gdzie funkcjonuje poradnia.

Powołanie Parafialnej Poradni Rodzinnej

Parafialna Poradnia Rodzinna jest powoływana dekretem biskupa diecezjalnego na wniosek proboszcza parafii w porozumieniu z Wydziałem Duszpasterstwa Rodzin. Przy otwarciu należy uzgodnić sposób funkcjonowania poradni tj. miejsce poradni, godziny otwarcia, sposób wynagradzania doradcy, wyposażenie i wystrój pomieszczenia. Otwarcie Poradni dokonuje się w niedzielę. Diecezjalny Duszpasterz Rodzin wygłasza na każdej Mszy świętej stosowną homilię i odczytuje dekret biskupa, a Diecezjalny Doradca Życia Rodzinnego przedstawia cele i zadania Parafialnej Poradni Rodzinnej.

Wszelkie zmiany w funkcjonowaniu Poradni tj. godziny otwarcia, wyposażenie poradni, zmiana osoby doradcy, powinny być uzgadnianie z Wydziałem Duszpasterstwa Rodzin. Zamknięcia poradni dokonuje biskup diecezjalny na podstawie pisemnego wniosku proboszcza, złożonego w Kurii.

 

Zadania parafialnych poradni rodzinnych

Parafialne poradnie rodzinne mają na celu przygotować narzeczonych do sakramentalnego zawarcia małżeństwa oraz pomóc małżeństwom i rodzinom przeżywającym trudności[1]. Do zadań parafialnych poradni rodzinnych należy:

?      ukazywanie piękna i potrzeby rozwoju miłości małżeńskiej i rodzinnej, szczególnie czystości przedmałżeńskiej i małżeńskiej,

?      uwrażliwianie na godność każdego człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci,

?      kształtowanie postaw prorodzinnych,

?      nauka zasad odpowiedzialnego rodzicielstwa,

?      ukazywanie potrzeby zaangażowanej miłości rodzicielskiej od momentu poczęcia dziecka,

?      pomoc w rozwiązywaniu konfliktów małżeńskich, rodzinnych i wychowawczych (por. DDR 39).

 

Organizacja pracy parafialnej poradni rodzinnej

Parafialna poradnia rodzinna powinna mieścić się w oddzielnym pomieszczeniu, należącym do parafii. W celu zachowania anonimowości osób korzystających powinno być osobne wejście. Pomieszczenie poradni powinno być schludne, czyste, ogrzewane, urządzone funkcjonalnie aby korzystający mogli rozmawiać w atmosferze spokoju i intymności (por. DDR 41).

Pomieszczenie poradni powinno być szczelne akustycznie, aby zapewnić dyskrecję. Powinno być wyposażone w odpowiednie wyposażenie: szafka zamykana na klucz (w celu zabezpieczenia danych personalnych), biurko lub stolik dla doradcy, odpowiednia liczba krzeseł, łagodne oświetlenia. W wyposażeniu powinny być także materiały potrzebne doradcy do odbycia spotkań, odpowiednia literatura dla narzeczonych i małżonków. Na ścianach powinny być zawieszone odpowiednie materiały poglądowe tj. plakaty i stosowne obrazy. Pomieszczenie może być współdzielone z innymi grupami parafialnymi, ale w czasie pracy poradni w tym pomieszczeniu nie mogą odbywać się inne spotkania duszpasterskie.

Poradnia powinna być łatwo dostępna dla narzeczonych i małżonków. Na jej drzwiach należy umieścić informacje o dniach, godzinach przyjęć narzeczonych i małżonków. Narzeczeni powinni być informowani o funkcjonowaniu poradni przy spotkaniu z duszpasterzem w kancelarii parafialnej w czasie spisywaniu protokołu kanonicznego badania narzeczonych.

Należy także umieścić informacje o funkcjonowaniu poradni na tablicy ogłoszeń przy kościele, na stronie internetowej parafii, w gazetce parafialnej. Dobrze jest także zatroszczyć się o wydrukowanie odpowiednich ulotek informacyjnych i umieścić je w stosownych miejscach tj. kancelaria parafialna, przy stoliku z gazetami.

Parafialna Poradnia Rodzinna winna być odpowiednio oznaczona i reklamowana. Ponadto należy przypominać o funkcjonowaniu poradni w czasie rekolekcji, misji świętych, na spotkaniach z młodzieżą. Nie powinno się organizować funkcjonowania poradni poza plebanią czy kościołem, ani w domu doradcy.

Poradnia powinna mieć stały i systematyczny dyżur. Powinna być otwarta w godzinach najbardziej dostępnych dla korzystających. Dyżury muszą być tak wyznaczone, aby mogli z nich korzystać także ci, którzy pracują zawodowo. Godziny porad mogą być także rezerwowane telefonicznie. W uzasadnionych przypadkach, za pozwoleniem proboszcza, poradnia może być czynna w niedziele, pomiędzy poszczególnymi mszami. Godziny otwarcia poradni powinny być uzgodnione z Wydziałem Duszpasterstwa Rodzin i dostosowane do możliwości narzeczonych i małżeństw.

Czas udzielanych porad nie powinien przekraczać 60 minut. Na spotkaniu w poradni powinna być tylko jedna para narzeczonych. Zbyt duża liczba osób utrudnia bezpośredniość kontaktu z osobami. Podczas udzielania porad zarówno doradca, jak i korzystający powinni mieć wyłączone telefony.

Poradnia powinna posiadać pieczątkę: Parafialna Poradnia Rodzinna przy par. ???).

 

Opieka duszpasterska nad Parafialną Poradnią Rodzinną

Parafia jest podstawową jednostką organizacyjną Kościoła. Zwierzchnikiem parafii jest proboszcz, któremu mogą pomagać inni księża wikariusze, kapelani, rezydenci. Proboszcz jest odpowiedzialny za organizację parafii w dziele nauczania, uświęcania i kierowania (KPK, kan. 519, 529 § 2). On powołuje parafialną radę rodzinną w porozumieniu z Wydziałem Duszpasterstwa Rodzin (DDR 38) oraz angażuje doradców życia rodzinnego (DDR 40). Aby utworzyć poradnię proboszcz parafii kieruje stosowne pismo do Kurii Diecezjalnej. Następnie biskup diecezjalny dekretem powołuje do istnienia parafialną poradnię rodzinną.

Należy dążyć do tego, aby w każdej parafii funkcjonowała poradnia rodzinna. Jeżeli to jest niemożliwe, poradnie powinny funkcjonować w parafiach powyżej 3 tysiące wiernych lub w ramach dekanatu.

Proboszcz jest zobowiązany do wyodrębnienia na ten cel odpowiedniego pomieszczenia, wyposażonego w niezbędne materiały pomocnicze. Powinien interesować się warunkami pracy doradców, wspierać radą, troszczyć się o ich formację. Jego zadaniem jest zaopatrzenie poradni w stosowne książki, czasopisma, materiały oraz przekazywanie informacji dotyczących działalności parafialnej poradni rodzinnej (DDR 42). Do proboszcza należy także finansowe utrzymanie poradni, które służy na zakupu nowych materiałów, udział w szkoleniach, dniach skupienia, rekolekcjach (DDR 42).

Na koniec roku doradca przedstawia proboszczowi sprawozdanie z działalności Katolickiej Poradni Rodzinnej z wyszczególnieniem ilości par narzeczonych z poszczególnych parafii. Narzeczeni nie ponoszą kosztów za przygotowanie ich do małżeństwa.

Wszyscy księża, a szczególnie proboszczowie troszczą się o wyszukanie i mobilizację nowych osób, mogących ukończyć odpowiednie studia, odbyć formację i w przyszłości podjąć posługę doradcy (DDR 42).

 



[1] B. Mierzwiński. Parafialna poradnia życia rodzinnego. SMR s. 326-327.